ایرانیان در تکاپوی آزادی و استقلال (در 6 جلد)

سرزمین ما کشوری است به اندازۀ تاریخ جهان کهن­سال که همواره گذرگاه حوادث بوده و هست. نیم‌­نگاهی به تاریخ ایران نشان می‌دهد که این کشور و مردمش سیلاب­‌های عظیم و هولناکی را از سر گذارنده، بارها در معرض هجوم و استیلای بیگانگان قرار گرفته و دستخوش کشتارها و ویرانی‌های مصیبت‌بار شده‌­اند و در فواصلی که بیگانگان امکان و یا مجال تجاوز به ایران را نداشته­‌اند، ظّل‌­اللّه­‌ها و آیت‌­اللّه­‌های خودی - به تنهایی و یا به یاری یکدیگر - کار غارت­گری و ویران­‌سازی کشور و کشتار مردم آن را به دست گرفته­‌اند.

اما طوفان­‌های سهمگین و سیلاب­‌های بنیان­‌کن نتوانسته­‌اند ایران و ایرانی را که سرسخت و استوار چون آزاده سرو در برابر حوادث و سختی‌ها استوار ایستاده، از پای درآورند. ایرانیان پس از مدت زمانی نه چندان دراز مانند سروی سرافراز به پا خاسته، ذات ملی خود را نجات داده، ویرانی­‌ها را آباد نموده و مدنیت جدیدی برای خود فراهم ساخته‌­اند.

اکنون مدت چهل سال است که شیّادانی در لباس روحانی با استفاده از دروغ­‌پردازی، فریب­‌کاری و حیله­‌گری­‌های خود و بازی­ با دین و مذهبِ مردم، سرنوشت این کشور کهن­سال را به دست گرفته و هر روز بحران و مشکل جدیدی برای ملت ستمدیده ما می‌آفرینند؛ آنچنان که در اثر دزدی‌ها، غارت­گری­‌ها و حاتم­‌بخشی­‌های‌شان کشور در آستانۀ ورشکستگی کامل قرار گرفته است.

اینک "قُقنُس ایران" آزمون دیگری را تجربه می­‌کند. چراکه زایش دشوار و آهستۀ شعور اجتماعی و سیاسیِ نسلی که نامزد تخدیر و تحمیق مذهبی و بازگشت به هزار و چهارصد سال قبل بود تا زمینۀ حکومت دستاربندان دغل­کار تا ظهور امام زمان فراهم شود، زیاد طول نکشید. هم اکنون نسل جوان به پا خاسته و حکومت خودکامگانی را که به هیچ دین و مذهبی اعتقاد واقعی ندارند، اما خود را با نقش و نگار دینی آراسته‌­اند، زیر سؤال برده است.

این نسلِ به پا خاسته با عطشی سیری‌­ناپذیر در صدد آنست که با شناختن تاریخ دقیق و صحیح ملت خویش - به دور از تاریخ­‌های جعلی حکومتی - بداند که در این مدت چهل سال بر سر ملتی که جهت کسب آزادی و استقلال قیام کرده بود چه آمده است.

تاریخ برای ملت مانند حافظه برای فرد است. همانگونه که فرد بی­‌حافظه گم و گور می­‌شود و نمی­‌داند کجا بود و کجا می­‌رود، ملت نیز نمی‌تواند بدون مفهوم گذشته از عهدۀ حال یا آیندۀ خود برآید.

اگر راست است که زمان حال نتیجۀ منطقی زمان گذشته است، فهم درست احوال عصر حاضر از روی گذشته‌­ها وقتی ممکن است که از جزئیات رویداد­های گذشته آنچه را در پیدایش زمان حال نقش قاطعی نداشته است بتوان کنار نهاد و رابطۀ گذشته و حال را در توالی علت و معلولی حوادث ردّیابی کرد.

نظر به اینکه آشنائی صحیح با تاریخ کشور و تجربه‌­آموزی از آن به عملکرد درست­‌تر و اشتباهی کمتر جهت می­‌دهد، ما بر آنیم که حافظۀ تاریخی ملت­‌مان را به گذشته­‌های دور بکشانیم و از آن برای فهم و درک آنچه در کشور می‌گذرد بهره­‌مند شویم، باشد که به مدد آگاهی بر آنچه بوده و هستیم و هرآنچه که بر ما رفته است و می‌­رود، اساس بودن و شدن‌­مان را پی­‌افکنیم.

این یادداشت‌ها تاریخ­‌نگاری به معنای عامّ کلمه نیست، بلکه گزارش کوتاهی است از تلاش و تکاپوی مردم ایران در راه آزادی و استقلال و به‌ره­یابی از درس­‌های تاریخ به سود پراتیک انقلابی روز. در این کار ما خود را وامدار همۀ کسانی می‌دانیم که صادقانه به تحقیق در تاریخ ایران پرداخته و آنرا از گزند جعل و تحریف - که خواستۀ تمام خودکامگان است - مصون داشته‌­اند و ما توانسته­‌ایم با استفاده از حاصل دسترنج آنها این مجموعه را فراهم کنیم.

بی­‌گمان سدّ خودکامگی دینی نیز روزی شکسته خواهد شد، از اینرو تشخیص و تعیین راه‌ها و شیوه‌های تحقّق خواست‌­­ها و آرزوهای سرکوب شدۀ ملی و میهنی ملت­‌مان از هم اکنون ضروری است، تا سیل خروشان رهروان آزادی، استقلال و عدالت اجتماعی یکبار دیگر به بیراهه نیفتد.

ما کوشیده‌­ایم سرگذشت حزن­‌انگیز و دردناک جامعۀ آفت­زدۀ خویش را در برابر چشمان کنجکاو نسلی که هم‌­اکنون پا به میدان سرنوشت گذارده است رُک و بی­‌پرده بگسترانیم. با این هدف، اگر ما توانسته باشیم بخشی از خوراک فکری مبارزان راه آزادی، استقلال و عدالت اجتماعی را که وارد میدان سیاست شده‌­اند تأمین کنیم و توجه جدّی آنها را به درس‌­ها و تجربه­‌های گران­بهای تاریخ‌­مان جلب نمائیم، احساس سربلندی و افتخار خواهیم کرد.

گروه پیام رهائی