خوانش سریانی- آرامی قرآن

 کریستوف لوکزنبرگ

ترجمه داریوش بی نیاز

کریستوف لوکزنبرگ در اثر خود به نام «خوانش سریانی – آرامی قرآن» به این موضوع به گونه‌ای ژرف پرداخته است. 

«خوانش سریانی ـ آرامی» نخستین بررسی جامع زبان‌شناختی قرآن است. زبان قرآن، برخلاف تصور همگانی، نه عربی ناب بلکه آمیزه‌ای از عربی ـ سریانی است که نویسنده تلاش کرده با یافتن ریشه‌های سریانی ـ آرامی فن‌واژه‌های قرآن و فقرات مبهم و تاریک آن را روشن سازد. برای نمونه، نویسنده نشان می‌دهد که اساساً چیزی به نام حوریان یا دوشیزگان بهشتی در قرآن وجود ندارد بلکه منظور «انگورهای سفید» است. همین شناخت در مورد غلمان یا پسران بهشتی نیز صادق است. نویسنده همچنین نشان داده است که قرآن، دست کم نخستین سوره‌های آن، بر پایه سنت مسیحیت شرق یا کلاً انجیل (عهدین) نگارش شده است. از این‌رو، این کتاب دریچه نوینی در قرآن‌پژوهی گشوده است.