نیهیلیسم ویرانگر و ایدئولوژی نیاکانی

نیهیلیسم ویرانگر و ایدئولوژی نیاکانی

  • 240 kr
    Enhetspris per 
Skatt ingår.


نیهیلسم ویرانگر و ایدوئولوژی نیاکانی، یکی از آخرین کتابهای محمدرضا فشاهی نویسنده و پژوهشگر ساکن پاریس است که چاپ اول آن توسط نشر باران  در سال 2008 منتشر شده بود، این کتاب در سال 2022  به چاپ دوم رسیده است.

سیاست چیست؟ فلسفه چیست؟ تاریخ چیست؟ و هنر شاعری یا تراژدی کدام است؟ و چرا و چگونه یونانیان به اختراع این علوم و هنرها توفیق یافته‌اند؟ اینها پرسش‌هایی هستند که پاسخ بسیاری از آنها را در کتاب نیهیلیسم ویرانگر و ایدئولوژی نیاکانی خواهیم یافت. نیهیلیسم ویرانگر و ایدئولوژی نیاکانی در چهار فصل و یک پیشگفتار تنظیم شده است. نویسنده در پیشگفتار 94 صفحه‌ای کتاب، به «اندیشیدن دیگران»، و سپس به اندیشه‌ی ایرانی، یا آن‌طور که خود وی نوشته: «اندیشیدن ما» پرداخته است. وی بخش پیشگفتار را با بررسی این پرسش که «اگر فلسفه و الهیات دو دانش متفاوت باشند؟» پایان داده است. فصل اول کتاب نیهیلیسم ویرانگر و ایدئولوژی نیاکانی، «نیهیلیسم ویرانگر و اید­ئولوژی نیاکانی»است. این بخش شامل بخش‌های «فلسفیدن با چکش»، «از ناآگاهی تا آگاهی به ناآگاهیم، و «ناهنجاری در ادبیات و هنر» است. فصل دوم کتاب با عنوان «اختراع سیاست و دموکراسی»، شامل بخش‌های «انسان یونانی، اختراع آگورا و اختراع تراژدی»، «ناهنجاری در دموکراسی آتن»، «هنجار در دموکراسی آتن»، و «جنگ، انحطاط، و سقوط دموکراسی آتن» است. عنوان فصل سوم کتاب، «اختراع فلسفه و اختراع تاریخ» است. این فصل، بخش‌های «فلسفه به­‌مثابه شیوه­‌ی زندگی»، «تاریخ به­‌منزله شدن انسانی»، «فلسفه چونان خدمتگزار الهیات»، و «فلسفه همچون آزادی انسانی» را در بر گرفته است. عنوان آخرین فصل کتاب نیهیلیسم ویرانگر و ایدئولوژی نیاکانی، «الهیات سیاسی و مهدیگری» است. دو بخش «چشم­ انداز مهدیگرانه و معادگرایانه»، و «چشم‌­انداز سیاسی و اجتماعی» عنوان بخش‌های این فصل است. محمدرضا فشاهی متولد 1324 در تهران و دارای درجه‌ی دکترا در رشته‌ی «جامعه‌شناسی جهان اسلام» از دانشگاه پاریس 3 (سوربن نوول)، دکترای دِتا در رشته‌ی «فلسفه و ادبیات و علوم انسانی» از دانشگاه پاریس 8 (وَنسِن- سنت دنی)، و درجه‌ی «شایستگی رهبری پژوهش‌های دوره‌ی دکترا در فلسفه» از همین دانشگاه است. او در سال 1983 در دپارتمان جامعه‌شناسی دانشگاه پاریس 8 ، و از سال 1984 تا زمان بازنشستگی در دپارتمان فلسفه‌ی همین دانشگاه به تدریس مشغول بود.