به آب، به آتش‌، به باد، به خاك

به آب، به آتش، به باد، به خاك نخستين مجموعه شعر هما سيار، شاعر مقيم فرانسه است كه در زمينه سنجش و پژوهش‌هاي ادبي نيز فعاليت دارد. عنوان مجموعه از چهار عنصر هستي بخش گرفته شده كه هركدام به نوبه‌ي خود عنوان بخش‌هاي چهارگانه‌ي كتاب را نيز تشكيل داده‌اند. شعر هما سيار، شعر طبيعت و جلوه‌هاي گوناگون آن است. شعري كه مي‌كوشد از جلوه‌هاي ظاهر طبيعت بگذرد و از لابلاي اجزاي به هم پيوسته‌ي اين موزائيك راهي به درون و عمق آن بيابد. زبان شعر او ساده است و در مواردي كه مانند هايكو به ترسيم طبيعت يا بازتاب آن در ذهن مي‌پردازد موفق است، اما در مواردي كه از اين ظاهر آشنا و ملموس دور مي‌افتد و به سوي مسائل بغرنج‌تر هستي مي‌رود زبانش نيز شكل انتزاعي‌تري به خود مي‌گيرد و رسايي‌اش را از دست مي‌‌دهد. غبار سبزي/ بر بال صبح بود/ پس مانده‌اي هنوز/ از طراوتي/ در جايي برگرفته از «سنگ» دفتر ادب و هنر شماره 6 و 7