بکتاش آبتین

کتاب حاضر، آخرین اشعار سروده شده توسط بکتاش آبتین است. کلیه اشعار این مجموعه،در زندان

سروده شده و پاکنویسی اشعار به خط خود شاعر بوده و صفحه بندی و حتی طراحی جلد نیز توسط خود بکتاش در زندان و با امکانات محدود آن انجام شده است.

بکتاش آبتین پیش از اجرای حکم‌ زندان خود، در فیلمی که از وی به جا مانده،صحبت‌هایی می‌کند که بیانگر اندیشه و نوع نگرش او نسبت به وضعیت هنر و رسالت هنرمند در

جامعه معاصر ایرانی ست:

"حلقه‌ی مفقوده‌ی جامعه‌ی (هنریِ) معاصر ما،  این (است) که ما به اندازه‌ی کافی شاعر خوب داریم ، فیلم‌ساز خوب داریم، هنرمند خوب داریم اما چیزی که کم داریم این (است) که یکسری آدم بایستند و مبارزه کنند، یکسری آدم بایستند و حق‌شان را بخواهند. یکسری آدم بایستند و پایداری و پایمردی کنند...

فضیلت پایمردی، مبارزه و ایستادگی، این حلقه‌ی مفقوده‌ی (جامعه هنریِ) معاصر کشور من (است)

بدین ترتیب دوست دارم همین امروز، در جوانی با اقتدار، جان شیرین‌ام رو فدا کنم برای آزادی! "

بدین سان،او همانگونه که می اندیشید زندگی کرد و همان گونه که دوست می داشت،جان خود را در راه آرمان خود که همانا تلاش برای آزادی بیان و مبارزه با سانسور بود، فدا کرد.