مخمل سرخِ رویا

مخمل سرخِ رویا

  • 64 kr
    Enhetspris per 
Skatt ingår.


نویسنده: شیدا، بهروز
شابک: 91-85463-04-3
نوع جلد: شوميز
ناشر: نشر باران
تعداد صفحات: 112
تعداد جلد: 1
سال چاپ: 2006
سایز کتاب: رقعي
ویرایش: اول
مکان: استكهلم
وزن: 200

مخمل سرخِ رویا مجموعه­‌ای است از هفت جستار. بهروز شیدا در مقدمه­ی این کتاب زیرِ عنوانِ چند نکته چنین نوشته است: شش جستار از هفت جستاری که می­خوانید پیش از این در نشریه ­های گوناگون چاپ شده­اند: گَردِ اندوه او بر چهره­ی او: قیصرِ پرتغالِ سلما لاگرلوف از منظرِ نظریه­ی باختین، مخمل سرخ رویا: نگاهی به بچه­ی یک­شنبه­ی اینگمار برگمان از منظر زیگموند فروید، قحطی­ی صبح چرا است؟: نگاهی به وقتِ تقصیرِ محمدرضا کاتب از چشمِ رولان بارت، زیر بارانِ خدایانِ اندوه: نگاهی کوتاه به مده­آی ائوریپیدس با توجه به نظریه­ی ارسطو در باران به کوششِ بهزاد کشمیری­پور، مسعود مافان، رمزگان­های دوگانه­ی حیرانی: تأملی کوتاه بر رسوایی­ی کوتزی بر مبنای تکه­هایی از ضد ادیپ دلوز و گتاری در مجله­ی شعر: هنر نویسش به کوششِ پرهام شهرجردی، موجِ مرگ دوست: پیرمرد و دریای ارنست همینگوی در آینه­ی نظریه­ی رمان گئورک لوکاچ، در آرش به کوشش پرویز قلیچ­خانی. برهوت بازی­ی سفرِ بی­سودا برای نخستین بار چاپ می­شود. همه­ی این جُستارها به این هدف نوشته شده­اند که­ تکه­ای از یک رنگین­کمان باشند؛ برآمده از خوانشِ هفت رمان از هفت منظر. برمبنای طرح نخستین قرار این بود که هر هفت رمان از میان رمان­های غربی برگزیده شوند؛ اما سرانجام آن­جا که منظر رولان بارت و نورتروپ فرای در کار بود، دو رمان فارسی برگزیده شدند؛ چه تأویلِ زبانی­ی یک رمان تنها در حیطه­ی زبان فارسی برای من ممکن بود. در انتخاب منظرها نیز تردیدها بسیار بود؛ حاصل این است که می­خوانید: «تمامیت» یا تکه­ای از اندیشه­ی نظریه­پردازانی تا حدِ ممکن دور و درگیر. در سه جُستار «تمامیت» اندیشه­ی یک نظریه­پرداز محک بوده است: میخاییل باختین، رولان بارت، زیگموند فروید، در سه جُستار یک کتاب: ژیل دلوز و فلیکس گتاری، ارسطو، گئورک لوکاچ، در یک جُستار تنها یک جُستار: نورتروپ فرای. برای این کتاب نخست نام یک برگ از هزارن برگزیده شده بود، این نام اما، سرانجام به زیرعنوان انتقال داده شد. حکایت هم­چنان باقی است: این کتاب یک برگ است از هزاران؛ رنگین­کمان کوچکی از بسیاران رنگین­کمانی که شاید بر آسمانِ ما نشسته­اند؛ که خوانش هر اثر تلاشی است برای فهمِ معنای دیگری از قاره­ای از وجودِ انسان که در هزاران بَرگ سرگردان است