یافته‌های کمیسیون حقیقت یاب
ایران تریبونال
یافته های کمیسیون حقیقت‌یاب
تدوین: بابک عماد
ترجمه گزارش کمیسیون حقیقت‌یاب: بابک عماد
پیاده کردن شهادتها از فیلم: نینا طوبائی
ناشر: نشر باران و ایران تریبونال
چاپ اول: ٢٠١٧(١٣٩۵)
شابك: 6-٧5-٨۵۴۶٣-٩١-٩٧٨
عکس روی جلد(میز شاهد): جمشید گلمکانی
مقدمه‌ی گزارش یافته‌های کمیسیون حقیقت‌یاب ایران تریبونال
جمهوری اسلامی ایران در دهه ی ١٣۶٠ دهها هزاران تن از شهروندان ایرانی را به دلیل اعتقادات و فعالیتهای سیاسیشان که در تقابل با عقاید و منافع رژیم قرار داشت، دستگیر، زندانی، شکنجه و اعدام کرد. اشتیاق مذهبی‌ای که برای این جنایات وجود داشت، آنها را بسیار تکان دهندهتر می‌کند: به طور مثال، تجاوز به زنان پیش از اعدام معمول بود، زیرا طبق رهنمودهای قوانین «شریعت»، اعدام دختران باکره مجاز نیست.
این روند در نهایت به «فتوای» (حکم اسلامی) خمینی، در مرداد 1367 و قتلعام زندانیان سیاسی انجامید. در عرض دو ماه، در مرداد و شهریور همان سال، هزاران زندانی سیاسی اعدام شدند. کمیسیونی که بعدها به کمیسیون مرگ معروف شد، از آنها چند سئوال پرسید و بعد آنها را به اعدام محکوم کرد.
به دلیل سانسور و سرکوب شدید در ایران، شمار دقیق زندانیانی که در تابستان ١٣۶٧ اعدام شدند، مشخص نیست. با این حال تاکنون، اسامی نزدیک به پنچ هزار تن از آنها توسط خانوادهها، احزاب سیاسی و سازمانهای حقوق بشری ثبت شده است. شمار زیادی از آنها مدت محکومیت خود را سپری کرده بودند. باور عمومی براین است که جمهوری اسلامی ایران بین سالهای ١٣۶٠ تا ١٣۶٧ حدود بیست هزار تن از مخالفان را اعدام کرده است. ایران تریبونال اسامی نزدیک به هفده هزار تن از آنان را در دو مجموعه، گردآوری کرده است.