Narges Mohammadi, Jina Mahsa Amini

We, the women political prisoners of Evin, have taken a stand in the prison courtyard starting from September 24th, in support of the people and in protest against the oppressive government. Azadeh Abedini, Sepideh Ghalian, Shakila Monfared, Golrokh Iraee, Narges Mohammadi, Mahboubeh Rezaei, Vida Robani.

One year has passed since the tragic death of Iran's daughter, Mahsa Amini (Gina), at the hands of the agents of the Islamic Republic government. The bitterness of the unjust killings and executions of our innocent daughters and sons in our streets and prisons, the blinding of protesters, detention, torture, and imprisonment of the rising generation has wounded our souls and bodies. However, it has ignited a flame of hope and motivation for the continuation of our struggle until victory. We, the women political prisoners of Evin, stand alongside all freedom-seekers and equality advocates around the world, supporting the people of Iran and protesting against the violent, oppressive, and ruthless policies of the religious authoritarian government. Starting from September 24th, we will be taking refuge in the courtyard of the women's ward in Evin Prison and raising our voices alongside the people of Iran. We call upon the people of Iran and the world to be the voice of protesters and dissenters and support us.

کشته شدن مهسا ، جنبش انقلابی " زن، زندگی،آزادی"  و سالگرد با شکوهش، تداوم آن را رقم خواهد زد . یکسال گذشت. کشتار و اعدام جوانان در خیابان و در زندان و بازداشت و شکنجه و حبس زنان و مردان گرچه ملتی را به اندوه نشانده، اما حکومت را با فلاکت، انزجار و تزلزل هراس آلودی مو اجه کرده است. تشدید سرکوب حکومت، نه از سر اوج قدرت که از حضیض ذلت است و زنان به عنوان رادیکالترین نیروی جنبش، ستم فشرده شده ۴۴ ساله حکومت دینی را با قدرتی چند برابر بر سرش کوبیده اند. حکومت گرچه خیابان را با سرکوب خشونت بار از تظاهرات گسترده خلوت کرده اما نتوانسته خیابان را از آن خود کند . با گسترش" قدرت امتناع"زنان، خیابان ، "صحن اعتراض " با شکوه مردم و "حوزه فلاکت" حکومت شده است. مزار کشته شدگان ، محفل سربلندان و زندانها ، قلعه های برافراشته مبارزان شده و صدای یراحی و توماج و یاسین در شهر طنین افکنده و رویدادهای فرهنگی و اجتماعی به مصادره مردم درآمده است. چه فلاکتی بیش از این برای حکومت دینی، که رویداد مذهبی و نوحه خوانی هم،  تیری بر قلب و هراسی بر پیکر بی جانش شده است.گوناگونی و گسترش تاکتیک های جنبش انقلابی، بار "حوزه اعتراضی خیابان " را بر دوش  می کشد تا با تداوم حیات واقعی جنبش در بزنگاه نزدیک، خیابان را به تسخیر مردم دراورد و ایده سترگ "گذار از استبداد دینی" را محقق کند. واقعیت این است که گسترش "حوزه های سرکوب" به قدرت یابی و گسترش" حوزه های اعتراض" انجامیده و حکومت بیش از پیش در باتلاق عدم مشروعیت فرو رفته است.

ما ارده کرده ایم تا تحقق دموکراسی، ازادی و برابری از پا ننشینیم . اراده ما مبتنی بر اگاهی ماست و جانبخش شجاعت و شهامتی است که پیروزی را رقم خواهد زد.

روز ۲۵ شهریور، روز ثبت ظلم حکومت استبدادي دینی علیه زنان ایران است. این روز در کنار پدر و مادر مهسا و دست در دست هم صدای فریاد اعتراض انقلابی باشیم و همه مان با هر امکان و نشان در هر صحن و خیابان، نمایش اعتراض ملی  شویم.

ایستادگی، مقاومت و شجاعت ما، نشان از پیروزی ماست. پیروزی نهایی قطعی است.

نرگس محمدی

شهریور ۱۴۰۲